Małe wielkie radości – radość jako zasób psychiczny u rodziców dzieci z niepełnosprawnością intelektualną

Pojawienie się w rodzinie dziecka z niepełnosprawnością intelektualną to bardzo trudne doświadczenie dla każdego z rodziców. Lęk przed przyszłością, sytuacje stresowe i problemy radzenia sobie z nim są podstawą trudności adaptacyjnych u rodziców wychowujących dziecko z niepełnosprawnością intelektualną. Sam proces adaptacji przebiega zdecydowanie wolniej w wyniku specyficznych czynników tkwiących w samym procesie oraz z faktu niepełnosprawności intelektualnych potomka. Radość staje się ważnym zasobem psychicznym, który może pełnić funkcję ochronną i wzmacniającą w obliczu chronicznego stresu. Celem niniejszych rozważań jest ukazanie radości jako psychicznego zasobu, który może odegrać znaczącą rolę w procesie adaptacji rodziców do życia z dzieckiem z niepełnosprawnością intelektualną.