Formy aktywności preferowane przez młodzież w środowisku zagrożonym niedostosowaniem społecznym

Celem opracowania jest ukazanie form aktywności preferowanych przez młodzież wychowywaną w zagrożonym patologiami społecznymi środowisku rodzinnym i lokalnym. Diagnoza aktywności młodzieży zagrożonej niedostosowaniem społecznym na terenie jednej z dzielnic Bytomia (Bobrka), która po roku 1989 w szczególny sposób została dotknięta przemianami transformacyjnymi związanymi z przeobrażeniami ustrojowymi, społecznymi i gospodarczymi po upadku komunizmu. W badaniu zastosowano metodę sondażu diagnostycznego oraz następujące techniki: ankietę, analizę dokumentów, obserwację. Badanie przeprowadzono wśród młodzieży powyżej 13. roku życia oraz uczących ją pedagogów w wybranych szkołach na terenie Bytomia. Ustalono, że środowisko rodzinne i lokalne może ograniczać preferowane przez młodzież formy aktywności. Zagrożeniem dla wyborów w tym zakresie są następujące czynniki: niski poziom życia, zły przykład dorosłych, bieda, bezrobocie, nałogi, rozluźnienie więzi rodzinnych, presja kolegów. Wzrastanie młodzieży w dysfunkcjonalnym środowisku może prowadzić do braku zainteresowań i aspiracji życiowych, ograniczonych wzorców spędzania czasu wolnego, braku autorytetów. Młodzi ludzie potrzebują wsparcia instytucji edukacyjnych i pomocowych w rozwoju różnych form aktywności życiowej.