Znaczenie inteligencji emocjonalnej w procesie edukacji i aktywności młodzieży

Na przestrzeni ostatnich lat zauważa się wzrost zainteresowania problematyką emocji, które posiadają swoje odzwierciedlenie w badaniach naukowych i są traktowane jako nowa dyscyplina naukowa. Wzrost zainteresowania wynika z pogłębiającej się świadomości kluczowej roli, jaką odgrywają komponenty emocjonalne, mające wpływ na zachowania interpersonalne ludzi. Podejmowane badania nad mózgiem, zachowaniem i edukacją przyczyniają się do wskazania, że posiadanie wysokiego poziomu inteligencji racjonalnej nie przekłada się na rozwój szeroko pojętych kompetencji komunikacyjnych. Rozwijanie inteligencji emocjonalnej prowadzi natomiast do rozwoju tych kompetencji, które pomagają i umożliwiają rozwój behawioralny człowieka. Integracja i powiązanie, a także korelacja inteligencji racjonalnej i inteligencji emocjonalnej stają się nieodłącznym elementem prawidłowego funkcjonowania człowieka w zakresie jego zdolności adaptacyjnych, empatii, a także nawiązywania i podtrzymywania relacji społecznych. Korzystając z tych umiejętności, uczestnicy systemu edukacyjno-wychowawczego (nauczyciele, uczniowie, rodzice) będą tworzyć warunki zmierzające do osiągania zamierzonych celów edukacyjnych i wychowawczych. W tym przypadku nauczyciel i funkcjonujący proces edukacyjny tworzą infrastrukturę dla rozwoju inteligencji emocjonalnej, która stanowi ważną część i wpływa na jakość życia od dzieciństwa aż do dorosłości. W sferze edukacji inteligencja emocjonalna traktowana jest w sposób instrumentalny, w kontekście relacji pomiędzy wychowawcą a wychowankiem. Zrozumienie, a przede wszystkim zastosowanie inteligencji emocjonalnej w postaci samoświadomości, kontroli uczuć, tworzenia relacji interpersonalnych i komunikacji, otwiera drogę do budowania harmonii pomiędzy umysłem i emocjami, a w konsekwencji umożliwia prawidłowe zachowanie w każdej sytuacji życiowej. Z tego względu istnieją uzasadnione przesłanki, że współpraca na płaszczyźnie wychowawca – wychowanek, opierająca się na świadomym wykorzystaniu inteligencji emocjonalnej, może pomóc w stworzeniu skutecznej bazy emocjonalnej, pomocnej w budowaniu właściwych relacji edukacyjnych.