Apologia dialogiczna. Arcybiskup Józef Życiński wobec współczesnej kultury

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie apologetycznych elementów myśli abp. Józefa Życińskiego (1948–2011) w kontekście aktualnych wyzwań kulturowych. Autor przedstawia istotne wątki apologetyczne na podstawie wypowiedzi Arcybiskupa wyrażonych w wywiadach oraz we wprowadzeniach tematycznych do Kongresu Kultury Chrześcijańskiej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II w latach 2000, 2004 i 2008. Apologia chrześcijaństwa formułowana przez Arcybiskupa ma charakter dialogiczny, kontekstualny i aspektowy. W aspekcie merytorycznym jego myśl apologetyczna koncentruje się na poszukiwaniu śladów Boga w czasach metafizycznej ignorancji, na obronie prymatu godności osoby ludzkiej przed „dyktaturą sukcesu” oraz na ukazywaniu aktualności wartości chrześcijańskich w kulturze dotkniętej wirusem obojętności. W aspekcie formalnym natomiast przybiera kształt życzliwej troski o zachowanie wartości chrześcijańskich w zmieniającej się kulturze europejskiej, coraz bardziej pluralistycznej pod względem światopoglądowym
i religijnym.