Budowanie kultury organizacyjnej i zarządzanie ośrodkami pomocy społecznej w kontekście kreowania polityki rodzinnej

Monografia „Budowanie kultury organizacyjnej i zarządzanie ośrodkami pomocy społecznej w kontekście kreowania polityki rodzinnej” jest pogłębioną analizą znaczenia kultury organizacyjnej w efektywnym zarządzaniu instytucjami pomocy społecznej na poziomie lokalnym. W kontekście dynamicznych zmian społeczno-gospodarczych, które generują nowe wyzwania w zakresie wsparcia społecznego, kultura organizacyjna staje się kluczowym czynnikiem wpływającym na jakość i skuteczność działań podejmowanych przez te instytucje. Praca ukazuje, jak dobrze ukształtowana kultura organizacyjna może wspierać rozwój społeczności lokalnych, wpływać na profesjonalizację usług społecznych oraz budować zaufanie w relacjach między pracownikami a klientami instytucji. W monografii omówiono teoretyczne ramy definiujące kulturę organizacyjną, oparte na modelach takich jak koncepcja wartości konkurujących Kima S. Camerona i Roberta E. Quinna oraz teoria Edgara Scheina. Następnie zaprezentowano wyniki badań empirycznych przeprowadzonych w wybranych ośrodkach pomocy społecznej, które pozwoliły na zidentyfikowanie dominujących typów kultury organizacyjnej, ocenę ich stanu obecnego oraz wskazanie obszarów wymagających interwencji. Szczególną uwagę poświęcono analizie wartości i zasad, którymi kierują się kadra zarządzająca oraz pracownicy merytoryczni w realizacji codziennych zadań. Praca podkreśla, jak istotne jest zrozumienie i świadome kształtowanie kultury organizacyjnej dla realizacji skutecznej polityki rodzinnej na poziomie gminy. Celem monografii jest nie tylko diagnoza obecnego stanu kultury organizacyjnej, ale także sformułowanie praktycznych rekomendacji dotyczących jej rozwijania i adaptacji do zmieniających się warunków, co ma na celu wzmocnienie efektywności instytucji pomocy społecznej i ich roli w kreowaniu lokalnych polityk społecznych, ze szczególnym uwzględnieniem wsparcia rodzin.