U źródeł eklezjologii Hansa Ursa von Balthasara

Hans Urs von Balthasar wskazuje na nadzieje, która posłużyć może leczeniu kompleksu niższości żywionego skrycie przez wielu katolików. Kompleks ten związany jest z narzucanym, niepogłębionym obrazem współczesnego Kościoła i poczuciem dezorientacji. Dominuje dziś, bowiem skuteczność, pragmatyzm i socjologia. Natomiast adekwatnie ukazani i autentycznie rozumiani święci stanowić mogą argument wiarygodności Kościoła; mogą unaocznić fakt, ze rzeczywistość kościelną w istocie jest głębszą niż się mniema. Takie ukierunkowanie eklezjologii Balthasara wydaje nam się wyjątkowo oryginalne, a co jeszcze istotniejsze ożywiające i niosące konkretna odpowiedz na kościelne status quo, niezależnie od jego, jakości czy kondycji. Trafnej diagnozie towarzyszy realne antidotum. To święci, jako rozumiejący bezinteresowność miłości Boga, posłuszeństwo Syna i urząd Kościoła, który jest darem Ducha Świętego, są dowodem na to, że Kościół jest dobry taki, jaki jest, bo taki jest w zamyśle Chrystusa. Zapatrzeni w świętych mamy współdziałać, by Kościół ten stawał się coraz bardziej wiarygodny.