Sacrum w kompozycji mszy – poszukiwania i nadzieje. Studium liturgiczno-muzyczne

Celem dysertacji Sacrum w kompozycji mszy – poszukiwania i nadzieje. Studium liturgiczno-muzyczne jest ukazanie sacrum w kompozycji mszy muzycznej, jako działania twórczego kompozytora. Realizacja tego celu wymaga postawienia problemu jaki zawiera się w pytaniu: jakie miejsce zajmuje sacrum w kompozycji mszy jako gatunku muzycznego? Udzielenie odpowiedzi na to pytanie wymagało zastosowania metody hermeneutycznej powiązanej z analizą doświadczeń kompozytora utworu Missa Spei. Zgromadzony materiał badawczy w wymiarze teoretyczno-praktycznym pozwolił na wyciągnięcie wniosków, pośród których należy wymienić konieczność: rozumienia muzycznego rezonansu sacrum przez teologów muzyki; podnoszenia jakości muzyki liturgicznej; wprowadzania nowych rozwiązań muzycznych czerpiących z tonalności odnowionej; prowadzenia badań interdyscyplinarnych w zakresie teologii muzyki; kształtowania dojrzałych postaw kompozytorów i muzyków kościelnych zarówno od strony muzycznej jak i liturgicznej. Znalazło to odzwierciedlenie w strukturze rozprawy, na którą składają się: bibliografia; wykaz skrótów; wstęp; pięć rozdziałów: Rozwój liturgii Mszy świętej, Celebracja Eucharystii po Soborze Watykańskim II, Muzyka w Kościele, Msza - dzieło muzyczne – wybrane przykłady, Sakralność mszy jak gatunku muzycznego; zakończenie, spis rycin i przykładów nutowych oraz aneks. Novum tej dysertacji stanowi określenie sacrum w kompozycji mszy jako wytworze pracy twórczej kompozytora, stworzenie pojęcia muzycznego rezonansu sacrum oraz partytury siedmioczęściowego cyklu mszalnego Missa Spei autora dysertacji.