Terapeutyczny wymiar spotkania według Antoniego Kępińskiego

Dialogiczna koncepcja osoby, sięgająca korzeniami filozofii spotkania, stanowi antropologiczne tło zarówno praktyki, jak i koncepcji teoretycznej Antoniego Kępińskiego, wybitnego psychiatry, psychoterapeuty i humanisty. Wielokrotnie w swoich pracach podkreśla on rolę relacji między lekarzem/terapeutą a pacjentem jako znaczącego czynnika w procesie terapeutycznym. W artykule zostały scharakteryzowane wybrane cechy relacji psychoterapeutycznej w oparciu o myśl Kępińskiego. Nakreślono także zasadnicze postulaty Kępińskiego dotyczące tego szczególnego rodzaju kontaktu międzyludzkiego, jakim jest relacja lekarz – pacjent, odnosząc je do psychoterapii. Celem artykułu jest nie tylko zarysowanie teoretycznych podstaw, ale również wskazanie na praktyczną wartość tych idei w kontekście psychoterapeutycznym, pedagogicznym oraz wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia ze spotkaniem między ludźmi.