Liturgia Wielkiego Tygodnia w rzymskich księgach liturgicznych od VIII do XII wieku

Tytuł niniejszej monografii Liturgia Wielkiego Tygodnia w rzymskich księgach liturgicznych od VIII do XII wieku precyzyjnie wskazuje na podjętą problematykę. Zawiera ona opis celebracji liturgicznych sprawowanych w poszczególne dni Wielkiego Tygodnia oraz Triduum Paschalnego między VIII a XII wiekiem. Źródło informacji stanowią księgi liturgiczne, które w epoce średniowiecza, zwłaszcza centralnej jej fazy, były używane podczas celebracji. Celem książki jest prezentacja poszczególnych obrzędów najważniejszego tygodnia w roku liturgicznym, w odległej epoce ich kształtowania się, wraz z ich teologicznym i symbolicznym rozumieniem. Ponadto niezwykle ważnym elementem publikacji są zawarte w niej źródła, które w poszczególnych rozdziałach stanowią cenną informację bibliograficzną dla czytelnika, jak również uzupełniają pewną lukę w polskiej literaturze liturgicznej, obejmującej średniowieczną tradycję rzymską. Dzięki metodzie analityczno-historycznej czytelnik może zapoznać się z tradycją liturgii rzymskiej epoki średniowiecza i dokonać konfrontacji z aktualną liturgią Kościoła łacińskiego. Podjęta w niniejszej monografii próba panoramicznego przedstawienia obrzędów Wielkiego Tygodnia, w epoce wskazanej w tytule, pozwala na ich poznanie, zarówno od strony historycznej, jak i teologicznej, stanowiąc jednocześnie element ubogacający polską bibliografię liturgiczną tak ważnego okresu w roku liturgicznym, jakim jest Wielki Tydzień i Święte Triduum Paschalne.