Radość w środowisku akademickim w narracji studentów ze szczególnymi potrzebami edukacyjnymi ze względu na stan zdrowia

Inkluzja społeczna w środowisku akademickim zakłada równy dostęp nie tylko do edukacji, ale przede wszystkim do wspólnego i autentycznego uczestnictwa w grupie innych osób: nauczycieli, pracowników uczelni oraz kolegów i koleżanek. Relacje interpersonalne, kształtujące się w akademickich sytuacjach społecznych, opierają się na doświadczaniu szerokiego spektrum emocji, uczuć i zjawisk – zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Celem niniejszego artykułu jest eksploracja zjawiska przeżywania radości w uczelni przez osoby studiujące ze szczególnymi potrzebami edukacyjnymi ze względu na stan zdrowia. Badania przeprowadzono w okresie styczeń – luty 2025 roku. Przyjęto model badań jakościowych, z wykorzystaniem wielokrotnego studium przypadku. Uczestniczyły w nich 4 osoby studiujące ze szczególnymi potrzebami edukacyjnymi ze względu na stan zdrowia. Narzędziem wykorzystanym w badaniu był ustrukturyzowany wywiad, zawierający pytania dotyczące definicji radości oraz doświadczania radości w życiu prywatnym oraz akademickim.