Wolność egzystencjalna a mechanizmy przebaczenia w logoterapii osób z doświadczeniem rodziny dysfunkcyjnej

W rozdziale przedstawiona została analiza pojęcia wolności egzystencjalnej w ujęciu logoterapii Viktora E. Frankla w kontekście doświadczeń osób wychowanych w rodzinach dysfunkcyjnych. Logoterapia jako „trzecia szkoła wiedeńska” psychoterapii zakłada duchowy wymiar człowieka, zdolność do przekraczania cierpienia oraz nadawania sensu nawet najbardziej bolesnym wydarzeniom. Osoby pochodzące z rodzin dysfunkcyjnych często zmagają się z utratą podmiotowości, chronicznym cierpieniem egzystencjalnym oraz głębokimi urazami emocjonalnymi. Referat ukazuje, w jaki sposób logoterapeutyczne rozumienie wolności – jako zdolności do świadomego wyboru postawy wobec przeszłości – może prowadzić do wewnętrznego wyzwolenia. Szczególna uwaga poświęcona zostaje przebaczeniu jako mechanizmowi uzdrawiającemu i umożliwiającemu odzyskanie duchowej wolności. Przebaczenie nie jest tu utożsamiane z zapomnieniem krzywdy, lecz z aktem samotranscendencji, który przerywa ciągłość cierpienia i umożliwia transformację osobowości. Rozdział stanowi teoretyczno-praktyczne omówienie zagadnienia, z uwzględnieniem literatury logoterapeutycznej, psychologii przebaczenia oraz specyfiki doświadczeń osób z rodzin dysfunkcyjnych.