Czy postulat neutralności światopoglądowej psychoterapeuty służy wolności klienta?

W psychoterapii obowiązuje zasada nienarzucania swoich wartości klientowi w imię jego wolności, czyli postulat neutralności. Jednak każde działanie ma jakiś cel i dąży do jakiegoś dobra. Co ma być tym dobrem? Psychoterapia powinna zwiększać wolność klienta, więc trzeba się zastanowić, jak ją osiągnąć. Przyjmuję, że wolność jest możnością czynienia wszystkiego, co się chce. Jednak człowiek chce mieć poczucie własnej wartości. Dlatego nie czuje się wolny ktoś, kto jest pozbawiony jakichkolwiek wskazówek co do dobra i zła. Wolny czuje się dopiero wtedy, gdy ma pewność, że to, co sam wybrał, jest dobre. Warunkiem tej pewności jest prawdziwy obraz rzeczywistości. Ponieważ psychoterapeuta ma obowiązek działania dla dobra, wolności i rozwoju klienta, to jego rolą będzie dostarczenie takiego obrazu rzeczywistości. Elementem tego obrazu jest znajomość dobra i zła, czyli jak ktoś będzie się czuł pod wpływem określonych działań. Wchodzi tu w grę odpowiedzialność psychoterapeuty, która polega na znajomości skutków możliwych decyzji oraz umiejętności oceny, które z nich będą dobre dla klienta. Terapeuta jest odpowiedzialny za to, co dzieje się w kliencie pod wpływem psychoterapii i jakie decyzje dzięki niej (niemu) podejmuje. Konieczne jest więc wykształcenie etyczne psychoterapeuty. Jeśli zaufanie klienta spotka się z odpowiedzialnością terapeuty, psychoterapia osiągnie swój cel. Zasadę neutralności należy więc zastąpić zasadą odpowiedzialności, a zmiana definicji wolności spowoduje zmianę zasad prowadzenia psychoterapii.