Centralność religijności i personalny charakter relacji z Bogiem a integracja osobowa we wczesnej dorosłości

Autorzy

Wanda Zagórska
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego
https://orcid.org/0000-0003-2615-9565
Aleksander Łączyński
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego

Streszczenie

Artykuł dotyczy powiązań między jakością religijności młodych dorosłych a ich zintegrowaniem osobowym. U podstaw teoretycznych referowanych badań leżały: koncepcja centralności religijności Hubera (2003), koncepcja religijności personalnej Jaworskiego (1988) oraz poeriksonowska koncepcja integracji osobowej Zagórskiej i współpracowników (2014). Celem badań było zweryfikowanie hipotez mówiących o zależnościach istniejących między jakością religijności (jej centralnością oraz personalnym charakterem relacji do Boga) a zintegrowaniem osobowym u młodych dorosłych. Zastosowano: Skalę Centralności Religijności (C-15) Hubera w polskiej adaptacji Zarzyckiej (2007), Skalę Religijności Personalnej (SRP-1) Jaworskiego (1988) oraz Kwestionariusz Integracji Osobowej (KINTO) Zagórskiej, Miguta i Jelińskiej (2014). Zbadano drogą internetową 775 osób (235 mężczyzn i 540 kobiet), w tym 470 osób wierzących w wieku 18–35 lat (M = 25,24; SD = 4,79) oraz 305 osób niewierzących w tym samym wieku, obu płci, mieszkańców miast i wsi. Okazało się, że młodzi dorośli, u których religijność zajmuje bardziej centralne miejsce w osobowości są silniej zintegrowani osobowo w zakresie ufności, tożsamości, intymności i generatywności. Również personalny charakter relacji z Bogiem wiąże się dodatnio z tymi zasobami psychospołecznymi (prócz tożsamości). Młodzi wierzący, w porównaniu z niewierzącymi, charakteryzują się silniejszą ufnością/nadzieją – jako siłą witalną pozwalającą czuć się bezpiecznie w świecie i podejmować kolejne wyzwania rozwojowe – a jednocześnie mają słabsze poczucie posiadania zasobów związanych z pokładaniem ufności w sobie: autonomii, inicjatywy i pracowitości. Nie stwierdzono różnic zależnych od płci w zakresie jakości religijności i integracji osobowej. Można wnioskować, iż jakość religijności młodych dorosłych oddziałuje na wzrost i integrację ich zasobów psychospołecznych związanych z relacyjnością i bliskością względem Boga i ludzi, jak też z troską o sprawy Boże i drugiego człowieka. Zarazem nie da się wykluczyć, że poziom integracji tych zasobów wpływa zwrotnie na jakość religijności ludzi młodych.

Pobrania

Opublikowane

20 November 2020

Licencja

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.